Bonaire boasts a rich and diverse history. Originally inhabited by the Arawak Indians, the island was discovered by Spanish explorers in 1499. In the early 16th century, the Spanish deported the native population to work in the copper mines of Hispaniola, leaving Bonaire largely uninhabited for a period.

In 1636 claimde de Nederlandse West-Indische Compagnie Bonaire en het eiland werd een cruciaal punt voor de zoutproductie. Er werden zoutpannen aangelegd en de natuurlijke zoutvlakten van het eiland werden een belangrijke industrie. Slaven werden naar Bonaire gebracht om in de zoutindustrie te werken, en hun arbeid was cruciaal voor de economische ontwikkeling van het eiland.

In de 19e eeuw maakte de strategische ligging van Bonaire het tot een gewild bezit, wat leidde tot korte perioden van Britse controle voordat het definitief naar Nederland werd teruggestuurd. De afschaffing van de slavernij in 1863 markeerde een nieuw hoofdstuk voor Bonaire, waarbij de overgang plaatsvond van een economie die afhankelijk was van slavenarbeid naar een economie die zich richtte op landbouw, visserij en zoutproductie.

In de 20e eeuw begon Bonaire zijn toeristische sector te ontwikkelen, waarbij gebruik werd gemaakt van de ongerepte koraalriffen, het heldere water en de unieke natuurlijke schoonheid. Tegenwoordig staat Bonaire bekend als een van de beste duikbestemmingen ter wereld en trekt het bezoekers van over de hele wereld.

De geschiedenis van het eiland wordt weerspiegeld in de diverse cultuur, architectuur en tradities, waardoor Bonaire een boeiende bestemming is met een rijk cultureel erfgoed.